‘Wat is je visie?’ wordt me soms gevraagd. Ik antwoord dan graag dat ik er geen heb of liever gezegd dat ik via mijn kunst niets anders wil uitdragen dan datgene wat je ziet.

Ik vind dat kunst voor zichzelf moet spreken, niets meer en niets minder. Of zoals Karel van het Reve ooit zei: "Over Kunst moet je niet praten".

Boodschappen verstuur je maar via social media. Dat heeft mijn grote idool Andy Warhol mij wel geleerd. Hij heeft de Kunst ontdaan van haar grootheidswaan en teruggebracht tot wat het eigenlijk is, namelijk een massacommunicatiemiddel dat zich bedient van beelden. Daarmee reclamebeelden verheffend tot Kunst en Kunst tot ‘reclame’. Eveneens het hoofdthema in het werk van Rob Scholte.

Bedoelde de grote Johannes Vermeer iets anders met het Melkmeisje dan hij liet zien? Natuurlijk liet van Gogh de schrijnende toestand van landarbeiders zien in zijn beroemde werk ‘de Aardappeleters’. Maar bedoelde hij iets meer te zeggen met zijn zonnebloemen dan het uitdrukken van de emotie die deze bloemen bij hem opriepen? Het inspelen op de emotie van de ontvanger door middel van beelden is een krachtig communicatiemiddel waarvan men zich in de moderne reclamewereld nog steeds bedient. De zeggingskracht van het beeld op zichzelf. Niets meer en niets minder. Reclamebeeld of Kunst met een grote ‘K’? Ik laat het voor wat het in wezen is, namelijk: beeld.